Prawą część zajmują pokoje i bary, można tutaj odpocząć po podróży, lub coś pożądnie zjeść.

Obudziłem się w jednym z pokoi na dosyć miękkim łożu. Leżałem bez całego swojego ekwipunku. Obok mnie siedział jakiś człowiek. Medyk, cyrulik, zwykły strażnik, a może Agral albo Smok we własnej osobie. Teraz nie było to dla mnie ważne.
-Co się stało? Gdzie ja jestem?- wymamrotałem do owego człowieka.

(Cyrulik to medyk wojskowy, więc jakby co, to na jedno by wyszło ;D)

-W lazarecie, a ty miałeś szczęście, że przeżyłeś. Rana była głęboka, jednak nie przebiła płuc, ani tchawicy, lecz masz tam poważne oparzenia.
-Gdzie... jest...Agral?-zapytałeś, podnosząc się.
-Zdrajca? Zamykali wrota, i obstawili je elitarnym oddziałem, lecz ten przeskoczył ich konno.
-A mój ekwipunek?-spytałeś znów, siadając na skraju łoża
-W tej skrzynii, jednak nie wiem, czy w Twoim stanie, dobrym pomysłem jest jakikolwiek wysiłek.
Ty jednak nie posłuchałeś medyka, podszedłeś do skrzynii, i ubrałeś na Siebie ekwipunek. Twój pancerz miał małą dziurę, po przebiciu prętem. Wyszedłeś z lazaretu, i zobaczyłeś coś, co tchnęło w Ciebie nadzieję: wszystkich Templariuszy, szykujących się do wyruszenia po "Smoka". Podszedł do Ciebie Przywódca Pierwszej Chorągwii Templariuszy. Zasalutował, i powiedział:
-Jesteśmy na twe rozkazy!

-Moje? A nie ma jakiegoś dowódcy tylko ja jestem? No dobrze. Wiecie gdzie jest Smok albo Agral? Może w jakim kierunku albo dokąd się udał? Wiecie?- spytałem Przywódce Pierwszej Chorągwi Templariuszy. Można wyruszyć tylko trzeba wiedzieć dokąd.

-Według naszych informacji, dwóch asasynów, w poszukiwaniu "Smoka", wyruszyło do stolicy Kraju Kwitnącej Wiśnii. Zapewne jest tam też Agral. Jakie rozkazy?-spytał Dowódca, stając na bacznośc, i trzymając ręke na końcu rękojeści miecza

(Jesteś ty, ponieważ to ty podniosłeś ich do działań-parę postów wcześniej)

-Chyba domyślam się kim jest ta dwójka asasynów. Po drodze opowiedz mi ilu naszych jest i jakie mamy uzbrojenie. A tym czasem: Wymarsz! Do stolicy Kraju Kwitnącej Wiśni! Jazda nie ociągać się! To nie będzie błahostka!- powiedział spokojnie, a rozkazy wręcz krzykiem z prawą ręką uniesioną do góry, która dzierżyła miecz. Ruszyliśmy w drogę.

Kryjąc się za beczkami, wozami czy nawet za budynkami szukałem innych więźniów. W końcu tylko trzech Mistrzów udało mi się uwolnić, a tam gdzie reszta tam też i inni templariusze.

Znalazłeś coś, ale nie były to Twe oczekiwania. Na ziemii był kałuża krwi. Wielka. Na kałuży leżały ciała. Gdy je odwróciłeś, zobaczyłeś przedstawiciela Templariuszy Niemieckich i Mistrza Rosyjskiego. Dziury na wylot w głowach. Do ściany, przyczepione było jeszcze jedno ciało. Wśród plam krwi, i wielkich blizn po biczach i mieczach, rozpoznałeś twarz Mistrza Hiszpańskiego. Jeszcze żył...

-Co tu się stało? Gdzie inni?- spytałem. Raczej nie mogłem mu pomóc. Nic nie uleczy takich ran.

-Wszystkich...zabili...ostrzeż...-wtedy skonał

Niezbyt wiele mi to mówiło. Ale musiałem powstrzymać Smoka i jego ludzi. Pobiegłem do swojego Biura mając nadzieje, że zaskoczę ich tam, albo spotkam po drodze. Tym razem przy kolejnym spotkaniu raz na zawsze się go pozbędę.

Alesandro nie pewnym krokiem wkroczył do karczmy i rozglądając się uważnie szukał kogoś podpitego by go przesłuchać gdy znalazł i szedł do niego usłyszał jak pewien strażnik mówił że słyszał jak pewien nowy przybysz wręczał komuś list.Alesandro zawrócił i podszedł do strażnika i zapytał się "mów co wiesz o tym nowym" strażnik niepewnie przestał zwracać uwagę na Alesandro wiec ten podszedł do pijanego szpiega i rozpoczął przesłuchanie

-A..a szeho chsesz? Hik! Ja...jaaa nyc neeeee....-szpieg odpłynął na krześle....

Alesandro machną ręką i podszedł do baru przy którym siedziało kilku strażników i jedna kurtyzana

Kurtyzana figlarnymi ruchami, i dziwną bliskością ciała, rozpalała strażników. Być może któryś z nich coś wiedział...

Alesandro poprosił do siebie kurtyzane i dyskretnie jej zapłacił by ta wypytywała strażników o zdrajcę

Ta puściła do Ciebie oko, po czym zaczęła wypytywać. Kiedy skończyła, podeszła do Ciebie, mówiąc:
-Tamci dwaj na pewno nie. Możesz rostrzygac pomiędzy tamtą dwójką...

Alesandro poszedł na koniec karczmy i bacznie obserwował jednego ze strażników gdy ten wracał się do swej komnaty Alesandro poszedł za nim i w ciemnym korytarzy przycisną go do ściany tym samym przyłożył zardzewiałą igłę do jego tętnicy po drugiej stronie igły była strzykawka z trucizną Alesandro zagroził że jeżeli nie powie mu co wie to ukróci jego cierpienie

-O czym ty mówisz? Jesteś Templariuszem jak ja, i chcesz mnie zabic? Jesteś szpiegiem?

Drogi przyjacielu mistrz kazał mi zabić szpiega a cel uświęca środki a i powiedz mi co wiesz o tym drugim templariuszu który z tobą siedział a daruje ci życie

-Ja...ja....widziałem....list.....zaadresowany do....Mathena Sasyafa, Mistrza Asasynów... Może to on...-strażnik bardziej się skulił

Dziękuje za informacje,jak obiecałem daruje ci życie -kończąc to zdanie Alesandro schował Strzykawkę i skierował swe kroki z powrotem do karczmy

Strażnik właśnie zamykał za sobą drzwi. Wyszedł z karczmy...

Alesandro widząc to staną przy ścianie czekając aż strażnik podejdzie

Strażnik wyszedł jednak, zanim ty doszedłeś za ścianę. Otworzyłeś drzwi. Poruszał się szybko, i nerwowo spoglądał za siebie...

Alesandro szybkim krokiem poszedł zanim zachowując pełną dyskrecje

Strażnik idąc spokojnie, nagle odwrócił się i rzucił się na Ciebie z mieczem. Próbował ciąć Cię z góry mieczem w prawy bark...

niestety uderzenie było za słabe i nie udało się przebić przez naramienniki, Alesandro jednym zdecydowanym ruchem odepchną strażnika po czym czekał w gotowości na dalszy rozwój sytuacji

(Oj, niedobrze. Trzeba było uniknąc ;D)

Po chwili dopiero zauważyłeś, że nie czujesz prawej ręki. Popatrzyłeś się tam. Bark krwawił obficie. Przez ten czas strażnik wstał, i był gotowy do walki...

Alesandro cicho się zaśmiał pokazując jednocześnie pustą strzykawkę po chwili rzekł Ja może krwawię ale ty na pewno nie zdążysz do medyka

-Co chcesz zrobic....SZATANIE!-rzucił się na Ciebie, próbując tnąc z góry...

Alesandro tym razem unikną ataku po czym rzekł chodzi mi o to że otrułem cię, ale jeżeli mi powiesz czy jesteś zdrajcą oszczędzę cie

-Ja...ja....-człowiek zaczął się dusic z kaszlu, po czym zaczął pluc i kaszlec krwią. Oglądał swoje zakrwawione ręce, i mając drgawki, padł na ziemię. Jeszcze żył, może czegoś się jeszcze dowiesz...

Alesandro podbiegł do niego chwytając go za gardło i dając mu lekką dawkę odtrutki lecz za małą by strażnik mógł walczyć po czym rzekł Mów co wiesz jeżeli życie ci miłe

-Dostarczałem im informacje...to prawda...Zabij mnie.... oszczędź...cierpień...

Alesandro jednym zdecydowanym ruchem przebija serce zdrajcy igłą,potem nabiera w strzykawkę jego krew i idzie do mistrza